Archiwistyka_tlo
Artykuły > Z kraju > W poszukiwaniu optymalnej funkcjonalności
W poszukiwaniu optymalnej funkcjonalności

19 edycja seminarium z cyklu NOWOCZESNE MUZEA I GALERIE

W POSZUKIWANIU OPTYMALNEJ FUNKCJONALNOŚCI

BUDOWANIE WIZERUNKU, NOWE FORMY UDOSTĘPNIANIA ZASOBÓW

Warszawa, 3 kwietnia 2014 r. 




Prowadzenie obrad: Prof. dr hab. Dorota Folga-Januszewska
 

Program:
10:00    Wykład i dyskusja: JĘZYKI MUZEÓW. Semantyka muzeologiczna.
Pierwsze wrażenie jakie odnosimy z kontaktu z drugim człowiekiem pochodzi  z wymiany słów lub spojrzeń. Język i tkwiące w nim emocje determinują doznania. Inicjują lub kończą potencjalne porozumienie.
Podobne zjawisko dotyczy  muzeum. Każde z muzeów, chociaż posługuje się podobnymi składowymi wypowiedzi, ma swój odrębny kod,  ton, charakter, składnię. Muzeum, jak człowieka poznaje się po formie wypowiedzi, głosie, sposobie myślenia. W zglobalizowanym, standaryzowanym, szybko emitującym komunikaty świecie,€“ odżywa  ponownie potrzeba języka, który jest zrozumiały, ale nie jest uproszczony, niesie przekaz , ale unika uproszczeń, jest obiektywny, ale zarazem niepozbawiony emocji.
Jak współczesne  muzeum buduje język komunikacji werbalnej i obrazowej? Jakich języków używa, aby otworzyć się na osoby z dysfunkcjami słuchu, mowy, widzenia, rozumienia świata?  Jakimi posługuje się zasadami i gramatykami? Jak buduje składnię wypowiedzi? Jaką rolę w tym procesie odgrywa  kolekcja i rodzaj zbiorów muzeum? Czy same muzea chronią zapomniane lub znikające języki? Jakim językiem mówią edukatorzy muzealni? Czy forma architektoniczna siedziby muzeum ma charakter semantyczny? Co łączy  wydawnictwa, strony internetowe, portale społecznościowe muzeum z  językiem wystaw ? Czy język jakim porozumiewają się muzealnicy, organizatorzy (organy zarządzające) ale także znajdujący się w przestrzeni  muzeum widzowie -  ma wpływ na odbiór tej instytucji przez publiczność? 
Wymienione pytania od dwóch dekad zajmują liczne grono muzeologów. Zmiany wartości  w otaczającym świecie wymagają  przemyślenia języka komunikacji i nauki (Eilean Hooper-Greenhill), zmiany społeczne i polityczne wymuszają zmianę formy  wypowiedzi (Ivan Karp) i wskazują nowe interpretacje starych słów. Pojawiają się pojęcia i hasła nieprzetłumaczalne na  języki lokalne.
Jak zatem konstruowany jest kod we współczesnej semantyce muzeologicznej. Czy tworzą go artyści, widzowie, muzealnicy, media? Jak budowana jest funkcjonalność muzeum drugiej dekady  XXI wieku?
Jakie taktyki językowe stosują muzea?
Prof. dr hab. Dorota Folga-Januszewska, Prezydent Polskiego Komitetu Narodowego ICOM
 

10:40    Wykład: Przegląd Muzeum Widzialne - jak muzea wykorzystują język graficzny do budowania swego wizerunku.
Prof. Maciej Buszewicz, ASP w Warszawie
 

11:20    Prezentacja firmowa.
 

11:50    Wykład: Czy Unia Europejska jest w stanie wprowadzić jednolitą politykę we zakresie udostępniania zasobów i jakie konflikty może to generować.
Polityka kulturalna UE, zalecenia, które docierają do nas, są ogólnie znane. O wiele mniej zdajemy sobie jednak sprawę z zagrożeń, które wspólna polityka kulturalna może powodować. Są wśród nich różnego rodzaju potencjalne konflikty.
- Jak wypracować wspólną kulturę europejską, jeśli celem UE jest podtrzymywanie kultur lokalnych – narodowych, etnicznych czy na jeszcze niższym poziomie? Konflikt między narzucanym jednolitym modelem nie tylko samej kultury, ale także zarządzania nią, udostępniania jej może być potencjalnie jednym z największych problemów Wspólnoty. Pojawia się tu także czynnik polityczny: udostępnianie zasobów jako metoda kształtowania tożsamości europejskiej, czyli utylitarne traktowanie zasobów.
- Rozproszenie decyzyjne i strukturalne w UE także może powodować chaos w zakresie udostępniania zasobów kultury. UE działa w poszczególnych krajach za pośrednictwem różnorodnych agend, na dodatek nie do końca pokrywają sie struktury UE i struktury krajowe.
- Brak długofalowej merytorycznej strategii udostępniania zasobów na poziomie europejskim. Wynika to m.in. z punktu pierwszego: trudno dawać priorytet wytworom kultury jednego kraju lub narodu nad innymi, trudno budować wspólną politykę kulturalną, która opierać się musi w założeniu na kompromisach. UE przestaje być spoiwem łączącym różnorodne kultury i ich zasoby, ale sprawia, że wchodzą ze sobą w konkurencję.
- Niepewność finansowania i niemożność wdrażania długoterminowych projektów w poszczególnych krajach; słaba informacja o projektach międzynarodowych; trudności w pozyskiwaniu środków i niejasne reguły punktowania projektów – to tylko sygnały potencjalnych problemów, bo jednak, mimo wszystko, współpraca międzynarodowa istnieje. Nie da się jednakowoż wyznaczyć trendów i priorytetów na poziomie europejskim, co powoduje pytanie: co należy do wspólnego dziedzictwa europejskiego i dlatego ma być udostępniane w ramach funduszy UE, a co nie.
- Niewyraźne zdefiniowane, co to znaczy „Europa” i udostępnianie zasobów europejskich. Czy mowa o aktualnym zestawie państw należących do UE? Czy o krajach aspirujących do członkostwa? Co z Albanią i innymi krajami bałkańskimi, Ukrainą i, w odległej perspektywie, nawet Kaukazem? Czy należy udostępniać w ramach europejskich zasobów kultury obiekty należące do dziedzictwa kolonialnego, zgromadzone instytucjach kultury w wyniku niezbyt chwalebnej działalności Europejczyków w koloniach?
- Zagrożenie na linii UE-światowe koncerny. Niewypracowana długofalowa strategia powoduje, że chaotycznie udostępniane zasoby europejskie są mniej istotne w porównaniu z projektami realizowanym np. przez Google.
Sytuacja nie jest tak zła, jak wynika z wyliczenia w tych punktach. Przede wszystkim UE konsekwentnie dąży do stworzenia ogólnoeuropejskiego zestawu zasobów. Udostępnianie zasobów w postaci bibliotek cyfrowych, archiwów i muzeów wirtualnych to ciągle nowość i nie do końca wiadomo, jak sobie z tym radzić. Konflikty i problemy, jeśli tylko są zidentyfikowane, można wyeliminować, na co należy liczyć. Jednocześnie na lokalnym polu można prowadzić rozsądną politykę wspólnego planowania udostępniania zasobów kultury.
Dr Anna Gabryś
 

12:20    Przerwa,  poczęstunek
 

12:50    Wykład: Instytucje kultury w sieci - wirtualne kontra realne.
Wystąpienie przedstawi szeroki kontekst przemian otoczenia, w którym funkcjonują instytucje kultury, wymuszające zmianę filozofii i modeli działania samych instytucji. Punktem wyjścia będzie koncepcja "poszerzenia pola kultury" - wieloaspektowych przemian, dotykających tych instytucji. W wystąpieniu przedstawię kluczowe trendy dotykające instytucji kultury, obejmujące w szczególności zmieniające się praktyki użytkowników, dostępność technologii cyfrowych i mobilnych oraz konieczność pracy nie tylko z zasobami i eksponatami, ale także ich cyfrowymi kopiami - jako równorzędnymi zasobami instytucji.
 Dogłębny charakter przemian wymaga od niemal każdej instytucji przeorientowania sposobów działania. Samo porównanie, ewaluacja działań w sferach "wirtualnej" i "realnej" natrafia na trudności związane z brakiem odpowiednich narzędzi pomiaru, np. w postaci odpowiednich statystyk. W swoim wystąpieniu będę postulować ideę formułowania przez instytucje własnych "strategii cyfrowych", uwzględniających szereg kluczowych zagadnień wymagających dostosowania w ramach instytucji - związanych przede wszystkim z digitalizacją zbiorów, zarządzaniem własnością intelektualną i prawami autorskimi do zbiorów, oraz udostępnianiem zasobów i umożliwianiem korzystania z nich.
Uzupełnieniem wystąpienia będzie przedstawienie szerokiego kontekstu regulacyjnego, wraz z omówieniem toczących się zmian, wpływających na poszerzone pole działania instytucji kultury.
Dr Alek Tarkowski, Dyrektor Centrum Cyfrowego Projekt Polska
 

13:20    Wykład: Creative Commons w udostępnianiu zbiorów i zasobów:
- modele otwartości zasobów i zbiorów instytucji kultury,
- Creative Commons w polskim prawie autorskim czyli jak działają wolne licencje?
- praktyka stosowania licencje Creative Commons w instytucji kultury, kiedy i jak je stosować?
- jak wykorzystać najlepiej potencjał licencji i dostępności zasobów w sieci?
Kamil Śliwowski, Creative Commons Polska
 

13:50    Case study: Open GLAM a wdrożenie otwartej polityki muzeów w zakresie  działalności badawczej, wydawniczej i edukacyjnej.
Klaudia Grabowska, Muzeum Historii Polski
 

14:20    Przerwa
 

14:40    Case study: Wirtualne Muzea Małopolski:
- potencjał muzeów w Małopolsce,
- digitalizacja jako wyzwanie współczesności,
- nowe możliwości prezentacyjne stworzone przez internet,
- wykorzystanie zbiorów do celów edukacyjnych.
Joanna Orlik, Dyrektor, Małopolski Instytut Kultury
 

15:10    Wkład i dyskusja: Media społecznościowe w upowszechnianiu dziedzictwa kulturowego. Rozwiązania stosowane w polskich muzeach i galeriach, światowe trendy.
- Istota działania mediów społecznościowych oraz ich miejsce w portfelu mediów.
- Możliwe funkcje wykorzystania mediów społecznościowych w upowszechnianiu dziedzictwa kulturowego.
- Social media jako narzędzie integracji społeczności i realizacji misji - społeczność jako odbiorca i medium upowszechniania dziedzictwa kulturowego.
- Media społecznościowe instytucji a media społecznościowe akcji - studia przypadków.
- Social media w polskich muzeach i galeriach, światowe trendy.
Michał Pałasz, Instytut Kultury, Uniwersytet Jagielloński
 

16:00    Wykład: pilot tematu następnego seminarium: Nowe wyzwania - oferta muzealna a turystyka kulturowa:
- Turystyka kulturowa odwieczna i nowoczesna.
- Czego poszukuje €œnowy” turysta.
- Zwiedzanie muzeów po dawnemu i po €œnowemu”.
- Percepcja turysty: ekspozycja i personel i infrastruktura.
- Muzeum nie jest samotną wyspą (sieciowanie i integracja w produkty turystyczne.
- Muzeum żyje: eventyzacja muzeum dla turystów.
- Muzeum jako tour-motywator o szansach płynących z turystyki muzealnej.
Dr Armin Mikos v. Rohrscheidt, redaktor naczelny „Turystyka Kulturowa”
 

16:30    Zakończenie programu, wręczenie certyfikatów.
 

INFORMACJE ORGANIZACYJNE
Termin: 3 kwietnia 2014 r.
Miejsce: Warszawa
Koszt udziału jednej osoby wynosi:
430 zł + 23% VAT - przy zgłoszeniu do dnia 21 marca 2014 r.
530 zł + 23% VAT - przy zgłoszeniu od dnia 22 marca 2014 r.
700 zł + 23% VAT - dla przedstawicieli biznesu
 

Powyższy koszt obejmuje: udział w obradach, materiały zawierające omówienie wszystkich wykładów, konsultacje pozaprogramowe, certyfikat udziału, bufet kawowy i lunch w przerwach.
______________________________________________________________________________
Zgłoszenia:
Warunkiem udziału jest przesłanie wypełnionego formularza zgłoszeniowego:
faksem – formularz w załączeniu
bądź elektronicznie: http://www.cpi-sk.pl/imprezy/2014/nmig/formularz_mj.php
______________________________________________________________________________
Organizator zastrzega możliwość odmowy przyjęcia zgłoszenia w wybranym terminie ze względu na brak wolnych miejsc. O przyjęciu decyduje kolejność przesyłania zgłoszeń.
Wszelkie informacje można uzyskać pisząc na adres cpi@cpi.com.pl lub telefonicznie (022) 870-69-78
______________________________________________________________________________
Biuro organizacyjne:
Centrum Promocji Informatyki
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa
tel. /22/ 870 69 78, /22/ 871 85 51
fax /22/ 870 69 95, /22/ 871 85 56 
ul. Międzyborska 50, 04 -041 Warszawa
NIP 113-285-19-07, KRS 0000404804
 

21.02.2014
strzałka do góry